سیگار کشیدن و دیابت چند درصد در درمان ایمپلنت دندان تاثیر دارید؟ [تحقیقات آماری سال ٢٠١٩]

آیا سیگار کشیدن بعد از عمل جراحی جایگزینی دندان بر درمان ایمپلنت دندان تأثیر دارد؟ جواب این سؤال را در بررسی یک آزمایش در سال ٢٠١٩ برای شما آماده کرده‌ام. گزارش‌های مختلف و متضادی در ارتباط با مصرف سیگار، پرتودرمانی، دیابت و پوکی استخوان وجود دارد که درصد خطر شکست درمان ایمپلنت دندانی را افزایش می‌دهد. ما آزمایش متاآنالیز را برای ارزیابی ارتباط بین مصرف سیگار، پرتودرمانی، دیابت و پوکی استخوان و خطر شکست بهبود ایمپلنت دندان را در آزمایشگاه تخصصی انجام دادیم.

بررسی مواد و روش‌های مختلف

تحقیقات جامعی در مورد MEDLINE و EMBASE برای شناسایی مطالعات بالقوه آزمایشگاهی صورت گرفت. منابع مربوط به مطالعات مربوطه نیز مورد جستجو قرار گرفتند. غربالگری، استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفی به طور مستقل و به صورت کتبی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل خطرات نسبی (RRs) با فاصله زمانی اطمینان (٩۵٪ CIs)، در یک متا آنالیز اثرات تصادفی مورد بررسی قرار گرفت.

١. نتایج

در مجموع ۵۱ مطالعه در این آزمایش متاآنالیز، با بیش از ۴٠٠٠٠ ایمپلنت دندانی تحت شرایط تهدید کننده خطر قرار گرفته است. RRs مخلوط نشان داد که رابطه مستقیمی بین سیگار کشیدن (n=33 ،RR 1.92، ۹۵٪ CI، ۱٫۶۷-۲٫۲۱) و پرتودرمانی (n = 16، RR = 2.28، ۹۵٪ CI، ۱٫۴۹-۳٫۵۱) و خطر ابتلا به شکست درمان ایمپلنت وجود دارد.

در حالی که هیچ اثر معکوس دیابت (n = 5، RR = 0.90، CI 95٪، ۰٫۶۲-۱٫۳۲) بر خطر شکست درمان ایمپلنت دندانی مشاهده نشده است. تأثیر پوکی استخوان بر خطر شکست درمان ایمپلنت دندانی اثر مستقیمی داشته است، اما اصلاً معنی‌دار نبود (n = 4، RR = 1.09، CI 95٪، ۰٫۷۹-۱٫۵۲). تجزیه و تحلیل زیرگروه، هیچ تأثیری از طراحی آزمایشات، موقعیت جغرافیایی، طول پیگیری، اندازه نمونه یا میانگین سن بیماران نداشته است.

٢. معرفی

کاشت دندان مصنوعی به طور کلی به‌عنوان بازسازی‌های مؤثر و قابل پیش‌بینی برای جایگزینی دندان‌های معیوب در نظر گرفته می‌شود. با این حال، اگرچه نتایج بسیار مطلوب و بقای طولانی‌مدت ایمپلنت‌های دندانی در مطالعات متعدد مستلزم تأیید است، اما شکست‌های ایمپلنت به دلایل مختلفی نیز وجود دارد. بنابراین، خطرات ناشی از نارسایی ایمپلنت دندانی در موضوع تحقیق دندانپزشکی ما، موضوعی است که اغلب مورد بحث قرار گرفته است.

شرایط مختلفی از قبیل طراحی ایمپلنت (طول، شکل یا بافت سطح)، عوامل خطرساز پزشکی مرتبط با بیمار (بیماری یا عادات سیستمیک مانند سیگار کشیدن) و عوامل مربوط به جراحی (تجربه جراح یا طراحی جراحی) بر نتایج یک عمل موفق ایمپلنت دندان نقش بسزایی دارند. با پیشرفت چشمگیر در علوم مواد و تکنیک‌های جراحی، توجه بیشتر به شرایط مرتبط با بیمار به‌عنوان عوامل خطرساز در شکست ایمپلنت دندانی متمرکز می‌شود.

با توجه به تحقیقات Buser و همکاران، بیماران در معرض اشعه (پرتودرمانی) قبل یا بعد از لانه‌گزینی یا بیماران مبتلا به دیابت شدید یا عادات مصرف سیگار، به میزان قابل‌توجهی خطرِ خطا در ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهند.

پیشنهاد شده است که چنین شرایطی می‌تواند از طریق افزایش حساسیت بیمار به بیماری‌های دیگر و یا دخالت در روند بهبود بافت، ایمنی را بهبود بخشد. علاوه بر این، پوکی استخوان با شیوع بالای آن در جمعیت سالمند، به‌عنوان یک مانع برای نشان دادن ایمپلنت‌های دندانی در نظر گرفته می‌شود. کاهش تراکم معدنی استخوان ناشی از پوکی استخوان، ممکن است کیفیت و کمبود استخوان در محل ایمپلنت را مختل سازد.

از آنجایی که انتظار می‌رود که انتظارات امید به زندگی با پیشرفت درمان و دارو هدفمند افزایش یابد، تعداد بیشتری از بیمارانی که سیگار می‌کشند یا قبلاً سیگار می‌کشیدند یا رادیوتراپی را برای درمان سرطان سر و گردن انجام می‌دادند یا کسانی که مبتلا به دیابت و پوکی استخوان هستند، ممکن است نیاز به درمان ایمپلنت دندان داشته باشند.

هدف از مطالعه این تحقیق آزمایشگاهی پیشرفته، ارائه یک متاآنالیز جامع و انتقادی از مطالعات بالینی منتشر شده در ادبیات بین‌المللی در مورد این چهار گزینه، شیوع بالا و خطرات بالا برای رسیدن به شواهد مبتنی بر نتیجه‌گیری در مورد تأثیر این عوامل بر نتیجه‌ایمپلنت دندانی است.

٣. تحلیل آماری

به دلایلی ما برای کاشت ایمپلنت به‌عنوان معیار مناسبی در استقبال مردم این آزمایش را ارزیابی کردیم و خطر نسبی شکست خوردن پروژه ایمپلنت را بررسی نمودیم. در تحلیل آماری خودمان متوجه شدیم که درصد اطمینان فواصل (CIs) از هر مطالعه آزمایشگاهی حدود ٩۵% محاسبه شده است.

سپس کلیه RR ها را با استفاده از معکوس واریانس مربوطه به‌عنوان وزن‌ها جمع می‌کنیم و برای متاآنالیز، یک مدل تصادفی در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل زیرگروه‌ها برای شناسایی ارتباط بین خطر شکست ایمپلنت دندان و سایر ویژگی‌های مطالعه موردنظر (میانگین سن، موقعیت جغرافیایی، طراحی مطالعه، اندازه نمونه و طول پیگیری) به‌عنوان منابع احتمالی ناهمگن مورداستفاده قرار گرفت.